Oma Mien

door Ilonka Ketzer

Mijn oma Mien was communiste. Als kind wist ik niet zo goed wat dat was, maar het klonk wel heel erg avontuurlijk. Tijdens de oorlog zat ze in het verzet en bracht ze de communistische krant “De Waarheid” rond, verstopt onderin de kinderwagen waarin mijn tante lag te slapen. Ook had ze onderduikers in huis en kende ze Hannie Schaft persoonlijk. Mijn oma kreeg na de oorlog het verzetskruis en mijn vader kreeg na haar dood een brief van Marcus Bakker van de CPN, die vol lof sprak over haar heroïsche daden.

Bij het monument van Hannie Schaft legden we de grafkrans van oma neer. Eigenlijk was ze geen echte oma. Ze knuffelde niet en las nooit een verhaaltje voor als ik kwam logeren. Bovendien kan ik me niet herinneren dat ik ooit een cadeautje van haar heb gekregen of zelfs een snoepje. Wel was ze begaan met ieders lot en al haar geld ging op aan goede doelen. Van onderdrukte tabaksplukkers in Guatemala tot aan beschermde Fluttertjes in de Biesbosch. Ieder kreeg zijn deel. Ons gezin kreeg nooit wat, want wij hadden in haar ogen genoeg.

“Eerlijk zullen we alles delen” Als kind zong ik dit elk jaar in de hoop dat mijn schoen goed gevuld zou worden. Dankzij mijn oma begrijp ik nu de ware betekenis van deze woorden.